هنگام تزئین اتاق دوش ، کف اتاق دوش اغلب در معرض آب و محیط نسبتاً مرطوب است، بنابراین عایق رطوبتی بسیار مهم است. هنگامی که اتاق دوش ضد آب است، الزامات بسیار زیاد است. قبل از عایق بندی، ابتدا باید رنگ ضد آب انتخاب شود. امروزه معمولا از رنگ ضد آب پلی اورتان استفاده می شود. هنگام رنگ آمیزی، رنگ باید لوله بهداشتی و زمین را کاملاً بپیچد. پس از خشک شدن پوشش، چروک نمی شود و اثر ضد آب خوبی دارد.

هنگام استفاده از رنگ ضد آب، معمولاً باید آن را سه بار برس بزنید. در روزهای بارانی یا زمانی که هوا مرطوب است استفاده نشود. هنگام برس زدن پوشش ضد آب برای اولین بار، زمین را خشک نگه دارید و پوشش ضد آب باید کاملاً مسواک زده شود. هنگام مسواک زدن، بهتر است از یک استاد حرفه ای بپرسید. پوشش باید با چندین لایه زمین بدون ترک و حباب هماهنگ باشد. ضد آب دیوار باید حدود 1.8 متر ارتفاع داشته باشد.

هنگام مسواک زدن برای بار دوم باید پس از خشک شدن کامل رنگ پاس اول استفاده شود. اگر رنگ قبل از خشک شدن اولین لایه اعمال شود، اثر ضد آب خیلی خوب نیست. پس از اتمام پوشش ضد آب، باید یک لایه محافظ گذاشته شود. لایه محافظ باید روی سطح پوشش ضد آب پخش شود. رنگ ضد آب را کاملا بدون ترک و حباب بپوشانید.

پس از انجام کارهای فوق، یک آزمایش آب بسته لازم است، که عبارت است از مسدود کردن تمام لوله های تخلیه در حمام، مسدود کردن دیوار کم درب و سپس ریختن آب به داخل حمام. ارتفاع تزریق آب حدود 20 سانتی متر است و معمولاً باید حدود 24 ساعت رعایت شود. اگر دیوار و کف سرویس بهداشتی نشتی نداشته باشد واجد شرایط تلقی می شود و در غیر این صورت نیاز به انجام مجدد است.

انتخاب کاشی های کف در اتاق دوش نیز بسیار خاص است. کاشی های مرمری را انتخاب نکنید، زیرا نسبتا صاف هستند و در هنگام ورود و خروج از حمام به راحتی سقوط می کنند. به خصوص خانواده هایی که افراد مسن دارند هنگام ساخت اتاق دوش باید مراقب سالمندان باشند.

بهتر است کاشی های اتاق دوش را محدب و مقعر انتخاب کنید، زیرا این گونه کاشی ها اثر ضد لغزش دارند. هنگام انتخاب کاشی می توانید از کاشی هایی با طرح و نقشی مشابه سرویس بهداشتی استفاده کنید اما در کاشی کاری می توانید الگوی آن را تغییر دهید. به عنوان مثال، کاشی های حمام به شکل مربع قرار می گیرند، در حالی که کاشی های اتاق دوش را می توان به شکل الماس چید.3